We hebben recent de woonkamer
heringericht zodat er meer ruimte is voor speelgoed voor de kinderen.
Vandaag na de lunch zeg ik tegen ze dat ze nog even een half uurtje
mogen spelen voordat we Ronnie uit gaan laten. Steven gaat meteen
verder met de graafmachines waar hij voor het eten ook al mee aan het
spelen was.
Maar Nienke loopt naar de plank met
puzzels. Dit is een van de plekken waar nu veel meer keuze is. We
hadden hier voorheen alleen de kleine puzzels voor Steven liggen en
de grotere voor Nienke lagen ergens anders. Ze staat er een tijdje
voor te kijken en kijkt dan naar mij: 'Pappa, ik moet even kiezen
welke keuze ik kies.'
'Kan je niet kiezen, meisje?'
'Ja, we hebben nu zoveel keuzes om te
kiezen in de kamer dat ik soms even niet meer weet welke keuze ik
moet kiezen en dan moet ik even goed nadenken.'
Terwijl ik de lunchspullen opruim gaat
ze daar mee door terwijl ze blijft zeggen: 'Er liggen nu zoveel
puzzels dat ik niet weet welke keuze ik moet kiezen.'
En andere variaties.
Dan valt haar oog op de Bumba puzzels
waar Steven die ochtend mee heeft zitten spelen maar die nog niet
afgemaakt zijn en ook nog niet opgeruimd.
'Ja, die keuze ga ik denk ik maar
kiezen. Dat is wel makkelijker want daar liggen niet zoveel andere
puzzels dus dan weet ik veel makkelijker welke keuze ik moet kiezen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten