Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

donderdag 13 oktober 2016

Oortjes open

Nienke houdt van dansen. Vaak vraagt ze of ik dansmuziek wil aanzetten. Of als ik een cd heb aangezet vraagt ze: 'Is dat dansmuziek?'
Vanochtend zet ik een cd van Marillion op, niet bepaald dansbaar. Ook nu vraagt ze weer of het dansmuziek is. Ik zeg: 'Nee niet echt Nienke, maar je kunt het altijd proberen.'

Precies op dat moment is er een rustig moment in de muziek. Ze kijkt een beetje verbaasd en zegt: 'Ik hoor helemaal niks!'
'Dat komt omdat dit een rustig stukje is, lieverd.'
Ik leg haar uit: 'Soms is muziek harder en soms wat zachter. Dat vinden mensen vaak mooi, een beetje afwisseling erin.'
'Maar ik hoor het echt niet!'
'Dan moet je je oortjes maar wat verder openzetten lieverd, want de muziek speelt toch echt!'

Ze kijkt me een beetje vreemd aan. En trekt vervolgens hard aan haar oren.


'Nee pappa, het helpt niet. Ik hoor het nog niet!'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten