Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

woensdag 13 juli 2016

Zomaar twee Nienke momentjes

We zijn Ronnie aan het uitlaten. Sinds Nienke zonder zijwieltjes kan fietsen gaat ze graag mee met haar fietsje. Vanochtend hoor ik haar aankomen en ik hoor ook dat ze ontzettend de hik heeft. Dat zegt ze dan ook zodra ze naast me fietst: ''Pappa, ik heb de hik.''
Maar nog terwijl ze het zegt verandert een hik in een boer. Nienke doet hier niet moeilijk over: ''Nu heb ik de boer, pappa!''
Direct daarna begint ze weer te hikken. ''En nu heb ik weer de hik.''
Dan maakt ze er een liedje van. ''Ik heb de hik en de boer, ik heb de hik en de boer, ik heb de hik en de boer.''


Even verderop tijdens dezelfde wandeling blijft ze stilstaan bij een stok. ''Kijk pappa een mooie Ronnie-stok, en een slak!'' En ze buigt voorover waardoor ze prompt van haar fiets valt en met haar voeten bovenop de naaktslak gaat staan. Het arme beest zit meteen onder het gruis van het gravelpad waarop we wandelden. Nienke bekijkt hem eens goed en zegt. ''Pappa, hij heeft zich in een steen veranderd. Ik denk dat hij dat deed omdat ik op hem ben gaan staan.''

Geen opmerkingen:

Een reactie posten