Ik ben met Steven een fotoboekje aan
het kijken over eten.
'Kijk Steven, dit is een tomaat. En dit
is een peer, daar is Nienke altijd zo dol op.'
Hij lijkt niet heel erg geinteresseerd.
Maar hij slaat het boek ook nog niet weg, wat hij vaak genoeg doet.
'En dit is een sinaasappel. Die vind
Nienke juist helemaal niet lekker, maar jij wel, he? En hier hebben
we een boon.'
Nog steeds toont hij weinig interesse.
Dan sla ik de bladzij om en komt er een
foto van een koekje. Onmiddellijk steekt hij zijn hand uit en
probeert het te pakken. Dat lukt natuurlijk niet, want is een foto.
Hij maakt nog een aantal keren een grijpbeweging, maar nog altijd
glijden zijn vingers alleen maar over het papier.
Dan slaat hij de bladzijde terug en
kijkt aan de andere kant. Als hij daar slechts die saaie boon weer
ziet, slaat hij hem weer om en probeert het koekje nogmaals te
pakken.
Dan duwt hij het boek boos uit mijn
handen en gaat op zoek naar een ander boek.
Kijken of dat wel eetbaar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten