Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

donderdag 15 juni 2017

Een kind van de 21e eeuw

Nienke zit met een speelgoed telefoon te spelen:

'Ik ga een berichtje naar mamma typen, pappa!'
Ze tikt met haar vingers over het scherm alsof ze nooit anders gedaan heeft en verteld hardop wat ze aan het schrijven is: 'Lieve mamma, jij bent aan het werk en ik ben thuis met pappa en Ronnie en Steven. Kijk maar, hier is een foto van pappa.'
Ze loopt naar mij toe, draait de telefoon een kwartslag in haar hand: 'Lachen, pappa!'
Ze veegt met haar vinger over het scherm. 'Nee, die is niet mooi. Oh ja die wel! Welke vind jij het mooiste pappa?'
Ze draait de telefoon om met het scherm naar mij toe. Ik zie alleen maar een plaatje van Lightning McQueen, maar speel uiteraard het spelletje mee: 'Ik vind die eerste wel heel mooi!'

Dan loopt ze naar Steven: 'En hier is een foto van Steven die met de duplo aan het spelen is. Lachen Steven!' Steven kijkt even verward op en gaat dan weer lekker verder met de duplo.

En tot slot is ook Ronnie aan de beurt: 'Lachen, Ronnie' Ronnie trekt zich nergens iets van aan en blijft rustig onder de tafel liggen.

'Zo, nu ga ik het versturen hoor pappa!'

'En daarna ga ik nog een berichtje typen voor jullie voor vanavond, als ik al in bed lig. Dan krijgen jullie een welterusten berichtje van mij.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten