Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

woensdag 12 april 2017

Eendjes en visjes

'Pappa, boekje lezen?' Het is het einde van de middag en Steven verveelt zich een beetje. We moeten nog even wachten totdat mamma thuiskomt en meestal loopt hij op dit tijdstip van de dag wel een beetje met zijn ziel onder de arm. Dit is dan een van zijn standaardvragen. Hij is dol op boekjes lezen. Meestal heb ik echter geen tijd, omdat ik druk bezig ben in de keuken. Vandaag heb ik gelukkig een ovenschotel en heb ik dus even de tijd nadat ik hem in de oven heb gezet.

'Wil je een boekje lezen? Dat is goed mannetje, zoek er maar een uit.' Meestal pakt hij dan de 5 brandweermannetjes, of een plaatjesboek met veel auto's, of een andere favoriet. Maar vandaag komt hij aanzetten met een boek met kinderliedjes dat we in geen tijden meer gelezen hebben. De bijbehorende cd draai ik wel geregeld, dus ik besluit om het niet voor te lezen maar om de liedjes samen te gaan zingen. Ik verwacht dat hij ze wel zal kennen.

Ik trek hem op schoot, sla het boekje open en zeg: 'Kijk Steven, dit is een boek met allemaal liedjes en bij elk liedje staat een plaatje. Hier op het eerste plaatje staan allemaal eendjes, welk liedje zou dat zijn?'

En zonder een moment van aarzeling begint hij te zingen: 'Alle eendjes zemmen in de wate, faldradiere faldralda da da'

Uiteraard zing ik enthousiast mee. 'Goed zo Steven! Dat was inderdaad het liedje van alle eendjes zwemmen in het water.'
Ik sla de bladzijde om en daar staat Visje, Visje in het Water. Ik wijs op de vissen en zeg: 'Welk liedje denk je dat dit is, Steven, met vissen?'

En opnieuw begint hij zonder een moment van aarzeling te zingen:


'Alle visjes zemmen in de wate, faldradiere faldralda da da'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten