Meloen en water

Ik heb meloen klaargemaakt voor de kinderen. Daar zijn ze hartstikke dol op, maar vandaag lijkt Nienke niet zo geïnteresseerd. Ze komt een stukje halen en gaat daarna weer verder spelen met de duplo. Ik besluit hier een opvoedkundig momentje van te maken: 'Nienke, als de meloen straks op is, dan is hij op he? Dan heb je maar honger tot de lunch.'

Ze trekt zich er niet veel van aan. Ik geef Steven een paar hapjes van zijn meloen en probeer hem een slok water te geven, maar hij gooit de beker op de grond, tot twee keer toe. Ach ja, ik ben toch in een opvoedkundige bui, dus ik zeg: 'Steven, ik raap je beker nog een keer op en als je hem dan weer weggooit dan heb je gewoon dorst.'

Nienke zit inmiddels nog steeds te spelen, dus ga ik meteen verder tegen haar 'Nienke, als je nu je meloen niet komt eten, dan haal ik het weg en dan heb je dus geen meloen vandaag.'

De boodschap lijkt doorgedrongen te zijn want ze laat de duplo liggen en komt aan tafel zitten.

We zitten een paar minuten lekker te eten. Tot ik probeer Steven nog een keer wat te drinken te geven maar hij zijn beker weer op de grond gooit. Dus zeg ik: 'Ja Steven, ik had je gewaarschuwd, nu ga ik de beker niet meer pakken en heb je maar dorst vanochtend.'

Dan zegt Nienke ineens 'Ik ga nog een stukje meloen eten en dan...' maar ze maakt de zin niet af omdat ze al haar concentratie nodig heeft om van de stoel af te klimmen. Ik wil net boos gaan zeggen dat zij dan dus ook geen meloen meer krijgt als ik zie dat ze naar Stevens beker loopt. Ze raapt hem op en geeft hem aan haar broertje.

Dan maar geen opvoeding vandaag....