Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

vrijdag 10 maart 2017

In de trein

Vandaag ben ik met Nienke, Steven en Ronnie met de trein naar mijn ouders in Apeldoorn gereisd. Dat was natuurlijk een heel avontuur waar we uitgebreid naartoe hebben geleefd. Steven was de hele ochtend niet te harden tot het moment daar was dat we eindelijk Nienke van school gingen halen en naar het station liepen.

Toen we allemaal zaten in de trein gingen ze met zijn tweeën lekker naar buiten kijken en om het hardst roepen wat ze zagen. Vooral Steven was erg enthousiast: 'Da huis! Da boom! Nog boom! En nog boom! En nog! Da tein!' Enzovoorts.

We kwamen aan op station Arnhem Velperpoort. Een brugstation waar een drukke verkeersader onderdoor loopt met een drukke bushalte ernaast. Steven kennende ging ik er volledig vanuit dat hij nu wel iets zou roepen in de trand van: 'Kijk pappa, bus!'

En inderdaad zie ik hem rechter op gaan zitten, wijzen en zijn mond open doen: 'Da pullebak!'


Kinderen bekijken de wereld toch echt anders dan grote mensen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten