Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

donderdag 9 februari 2017

De hele nacht wakker

Nienke speelt met de dekentjes die oma voor de kinderen heeft gemaakt:

'De zon gaat onder, tijd om te gaan slapen!' ze kruipt onder de deken;
'De zon komt weer op, wakker worden! Opstaan!' en komt weer tevoorschijn.

Zo gaat dat een paar minuutjes door. Dan vindt ze duidelijk dat het tijd wordt voor wat variatie, want nu legt ze de poppen eronder. En opnieuw gaat de zon onder en komt weer op. Al snel roept ze ook Steven erbij, maar die is in de gang winkeltje aan het spelen ('na winkoe toe pappa!') en heeft helemaal geen zin om onder die dekentjes op de koude grond te gaan liggen.

Dus roept ze mij: 'Pappa, de zon gaat onder, je moet slapen!'
Maar ook bij mij vind ze geen gehoor, want ik ben in de keuken koffie aan het zetten. Als ze even later 'De zon komt weer op, wakker worden!' roept ziet ze dat ik helemaal niet mee heb gedaan.

Dan komt ze naar me toe en zegt: 'Pappa, de zon is alweer op, je hebt de hele nacht niet geslapen.'
Ik speel het spelletje mee en zeg: 'Vandaar dat ik zo moe ben.'

'Nou pappa, dat is mooi je eigen schuld. Had je maar niet de hele nacht wakker moeten blijven maar lekker in je bedje moeten gaan liggen.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten